Przeczytaj wydanie specjalne "Nowoczesnego Technika Dentystycznego"!
Niech zbliżające się Święta Bożego Narodzenia spędzone w gronie najbliższych przyniosą Państwu wiele radości, ciepła i optymizmu
Redakcja
Pojedynczy brak zębowy może mieć znaczący wpływ zarówno na stan zdrowia jamy ustnej, jak i jakość życia. Utrata zęba w wyniku urazu, próchnicy lub innych przyczyn może prowadzić do trudności w żuciu, mówieniu, a nawet do utraty pewności siebie. Odbudowa brakującego zęba ma kluczowe znaczenie dla utrzymania zdrowia pozostałych zębów. Szeroki wybór materiałów i uzupełnień implantoprotetycznych pozwala na skuteczną rehabilitację układu stomatognatycznego z odtworzeniem prawidłowej funkcji i estetyki. Leczenie z zastosowaniem implantów jako filarów protetycznych jest coraz chętniej wykorzystywane w uzupełnianiu braków.
Licówka to uzupełnienie protetyczne stałe, zakrywające przedsionkową powierzchnię zębów naturalnych. Wskazania do wykonania licówek to między innymi: poprawa estetyki zębów przednich, korekta kształtu i wielkości zębów, erozje, przebarwienia, przebudowa okluzji w odcinku przednim, zamknięcie szpar, mikrodoncja. W ostatnich latach coraz częściej podejmuje się próby leczenia protetycznego z zastosowaniem licówek minimalnie inwazyjnych lub bez opracowania. Niniejszy przegląd piśmiennictwa skupia się na wskazaniach i przeciwwskazaniach do wykonania uzupełnień mało inwazyjnych oraz ich wadach i zaletach. Przybliża wyniki badań nad stosowaniem licówek minimalnie inwazyjnych oraz non-prep z różnych ośrodków europejskich.
Rehabilitacja protetyczna narządu żucia u pacjentów z deformacjami i ubytkami tkanek okolicy szczękowo-twarzowej jest procesem złożonym i wieloetapowym. Głównymi celami są: przywrócenie utraconych funkcji poprzez odbudowę braków zębowych, leczenie zaburzeń okluzji i dysfunkcji układu stomatognatycznego oraz poprawa estetyki twarzy. Zarówno epidemiologia braku uzębienia, jak i etiologia oraz patogeneza braku zębów jest wielopłaszczyznowa i wymaga bardzo wnikliwego procesu analizy przed przystąpieniem do rehabilitacji protetycznej. Zadaniem rekonstrukcji protetycznej jest odtworzenie anatomicznego kształtu zębów, co zapewnia sprawność czynnościową i nie powoduje zaburzeń zwarciowych, mogących mieć niekorzystny wpływ na cały układ stomatognatyczny i pozostałe zęby. Dobór odpowiedniej techniki i materiału, z którego zostanie wykonane uzupełnienie protetyczne, dokładność jego wykonania, a przede wszystkim wiedza i doświadczenie lekarza, są kluczem do spełnienia oczekiwań pacjenta.
W pracy przedstawiono metodę wykonywania przęseł uzupełnień protetycznych wykorzystującą projekt przęsła owalnego, spełniającego wymagania estetyczne oraz funkcjonalne. Omówiono korzyści płynące z jego wykorzystania oraz ograniczenia w zastosowaniu.
W poniższym artykule opisano protezy ruchome dziecięce. Omówiono ich zalety, wady, wskazania do stosowania przy brakach zębowych wrodzonych i nabytych, a także ograniczenia stosowania związane z ciągłym rozwojem układu stomatognatycznego młodych pacjentów. Przedstawiono także różnice między protezami dziecięcymi a tymi stosowanymi u pacjentów dorosłych. Wyjaśniono, jakie są cele rehabilitacji protetycznej u pacjentów w wieku młodocianym.